Calton Hill

Στην καρδιά του Εδιμβούργου και ανατολικά της οδού Πρίνσες (Princes Street), του πιο πολυσύχναστου και εμπορικού δρόμου της πόλης, δεσπόζει ο λόφος Calton Hill. Αποτέλεσμα μιας ηφαιστειακής έκρηξης περίπου 350 εκατομμύρια χρόνια πριν, το συγκεκριμένο ύψωμα αποτελεί δημοφιλές αξιοθέατο για τα φωτογραφικά φλας των επισκεπτών και αγαπημένο προορισμό για τον αναζωογονητικό Κυριακάτικο περίπατο των κατοίκων της πόλης. Όχι άδικα, καθώς η φυσική ομορφιά και η πανοραμική θέα προς το μεσαιωνικό κάστρο, την παλιά πόλη, τη θάλασσα αλλά και το πάρκο Holyrood, συνδυάζονται με την πολιτιστική σημασία του λόφου και τον αναδεικνύουν σε ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO .

Τα μνημεία που είναι χτισμένα στον λόφο αποδεικνύουν την οικονομική ανάπτυξη και την άνθηση των τεχνών και των γραμμάτων που γνώρισε η πόλη κατά την περίοδο του Διαφωτισμού. Ο αισιόδοξος αέρας του Διαφωτισμού διακήρυττε την ικανότητα του ανθρώπου να επιφέρει αλλαγές στην κοινωνία μέσω της γνώσης. Εκείνη την περίοδο, η ήδη από το 1437 πρωτεύουσα της Σκωτίας απέκτησε το προσωνύμιο «Αθήνα του Βορρά» λόγω της παρόμοιας τοπογραφίας που φαίνεται να μοιράζονται οι δύο αυτές πόλεις. Συγκεκριμένα, η παλιά πόλη με το κάστρο του Εδιμβούργου αντιστοιχεί στην Ακρόπολη και την περιοχή της Πλάκας. Ακόμη, και οι δύο πρωτεύουσες βρίσκονται σε πεδιάδα που καταλήγει σε λιμάνι: η Αθήνα στον Πειραιά και το Εδιμβούργο στο Λέιθ (Leith). Παρ' όλα αυτά, το Εθνικό Μνημείο της Σκωτίας στην κορυφή του Calton Hill είναι εκείνο που αποδίδει τον θαυμασμό και την αναβίωση της κλασικής αρχιτεκτονικής.To 1816, μέλη της Εταιρείας των Χάιλαντς της Σκωτίας (Highland Society of Scotland) πρότειναν την κατασκευή ενός μνημείου προς τιμήν των Σκωτσέζων στρατιωτών που πολέμησαν στους Ναπολεόντειους Πολέμους (1803-1815).

Οι αρχιτέκτονες Charles Robert Cockerell και William Henry Playfair ανέλαβαν το 1822 τον σχεδιασμό και την κατασκευή του η οποία, μετά από απαίτηση της κοινής γνώμης, θα βασιζόταν στον Παρθενώνα. Το κυρίως κτίσμα θα στέγαζε επίσης μια εκκλησία και το Εθνικό Μαυσωλείο προορισμένο για την ταφή των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων της πόλης. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε στις 27 Αυγούστου 1822 από τον Duke of Hamilton κατά την επίσκεψη του βασιλιά Γεωργίου Δ΄ στη Σκωτία. Εντούτοις, το συνολικό κόστος υπολογιζόταν γύρω στις 42.000 λίρες, ποσό τεράστιο για την εποχή. Αν και επιφανείς προσωπικότητες όπως ο Sir Walter Scott, ο Lord Elgin και ο Lord Cockburn βοήθησαν στη συγκέντρωση πόρων, όταν το 1826 ξεκίνησαν οι εργασίες, μόνο 16.000 λίρες ήταν το διαθέσιμο κεφάλαιο. Επιπλέον, επρόκειτο για αρκετά απαιτητικό εγχείρημα καθώς «για τη μεταφορά κάθε στύλου στον λόφο επιστρατεύονταν 12 άλογα και 70 άνδρες». Η πρώτη φάση της κατασκευής ολοκληρώθηκε το 1829 με την τοποθέτηση μόνο 12 στύλων που κόστισαν περίπου 13.500 λίρες, οπότε και οι διαδικασίες ολοκλήρωσης σταμάτησαν.Το Εθνικό Μνημείο έμελλε, σύμφωνα με την επιγραφή, να αποτελεί φόρο τιμής για τους πεσόντες στις μάχες αλλά και κίνητρο για τους μελλοντικούς ήρωες της Σκωτίας («A Memorial of the Past and Incentive to the Future Heroism of the Men of Scotland»). Ωστόσο τα μέλη της Εταιρείας των Χάιλαντς της Σκωτίας κατηγορήθηκαν ότι εκμεταλλεύονται εθνικιστικά το αρχαίο μνημείο του Παρθενώνα ούτως ώστε να ικανοποιήσουν τον ζήλο τους για «αιώνια δόξα».

Πίσω στον ταξιδιωτικό οδηγό...